Czy turkusu może być za dużo i dlaczego nie. Garnitur damski

Zupełnie nie wiem, co mnie tak pociąga w tych garniturach (albo raczej w zestawach spodnie plus marynarka, bo te moje ubrania mają zdecydowanie nieformalny charakter, więc określanie ich garniturami jest raczej na wyrost). Nie wyobrażam sobie lata bez lekkich sukienek czy spódnic (choć te właściwie zaczęłam nosić dopiero, kiedy zaczęłam szyć), ale to jednak spodnie są bliższe mej naturze, a w takich zestawach jak dziś wygrywają u mnie wszystkie rankingi popularności. Już w zeszłym roku zaczęłam rozmyślać o tym, co widziałabym u siebie w szafie (i naturalnie na sobie), zbierałam i zapisywałam inspiracje, a potem starałam się to przełożyć na moje potrzeby, upodobania i możliwości. Część z tych rzeczy uszyłam, reszta nadal czeka na realizację. Chciałabym zachować w tej mojej „twórczości” różnorodność, stąd działam bez pośpiechu i pozwalam sobie na łapanie oddechów między jednym a drugim projektem (w sumie te oddechy są spoko, bo powstają wtedy wszystkie moje inne rzeczy).

A jak to było z turkusowym zestawem? Miałam pewną wizję, którą chciałam zrealizować, ale ostatecznie wszystko wyklarowało mi się, kiedy kupiłam tę piękną bawełnianą gabardynę. Po raz kolejny wymyśliłam sobie żakiet bez podszewki, ponieważ miał być typowo wiosennym okryciem (na taką raczej ciepłą wiosnę, której wiele póki co nie mamy). Do tego luźne i wygodne spodnie. Kamizelki w ogóle nie planowałam, ale gdy zorientowałam się, że trochę materiału mi zostanie, poczyniłam wszelkie możliwe akrobacje, żeby ją też wycisnąć z tych małych kawałków. Tak bardzo się na tym zajęciu skupiłam, że zapomniałam, że chciałam jeszcze w tym żakiecie mieć kieszenie. No więc kieszeni nie mam, bo jak się okazało – albo rybka, albo akwarium. Mam za to kamizelkę (przyznaję, ciut za ciasną, bo jakoś przeoczyłam fakt, że należałoby się zmierzyć, ale przecież poprzednia była dobra), która świetnie sprawdzi się w cieplejsze dni jako narzutka na t-shirt chociażby.

Jak już wspominałam, żakiet miał być bez podszewki, mój jednak (bo tak zresztą przewidywał wykrój) częściową podszewkę ma, a dokładnie w rękawach i w górnej części pleców. Wszystkie widoczne zapasy szwów wykończyłam zrobionymi przez siebie lamówkami. Żmudna to praca, przyznaję, ale za każdym razem efekt jest taki, że nie żałuję ani jednej spędzonej nad tym minuty. Kamizelka natomiast jest wykończona podszewką w całości, zaś spodnie, jak to spodnie, uszyte i wykończone są całkiem zwyczajnie.

Na tym jednak nie koniec, bo rzutem na taśmę do całości uszyłam jeszcze bluzkę. Nie planowałam jej jako części zestawu, ale gdy tylko skończyłam nad nią pracę i zestawiłam z tym turkusem, okazało się, że świetnie to razem wygląda. Bluzka była kiedyś białą batystową haftowaną sukienką, która niestety po praniu się zepsuła. A dokładnie to ta bawełniana tasiemka z satynową wstążką. Tasiemka się skurczyła, a wstążka nie, co niestety wyglądało fatalnie i nie nadawało się do noszenia.⁣ Całą sukienkę więc sprułam, odzyskałam z niej wszystkie elementy i dodatki i przystąpiłam do układanki. Łatwo nie było, ale ostatecznie po zwężeniu boków bluzki (co szczerze polecam niezależnie od ilości materiału w dyspozycji) i skróceniu falbanek (co chyba też wyszło na dobre) oraz ułożeniu elementów w poprzek nitki prostej wszystko zmieściłam. I muszę przyznać, że jestem bardzo zadowolona  z tej transformacji.

Całość zatem prezentuje się tak jak widać. Dla mnie bosko, że tak nieskromnie przyznam 😉 .

⁣
Metryczka:

• Wykroje:
  • Kamizelka: Burda 8/2018 model 105, rozm. 38
  • Spodnie: spodnie z zakładkami od Szycia Przeszycia, rozm. 40
  • Żakiet: Burda 7/2020 model 119, rozm. 38
    • Tkanina: turkusowa gabardyna bawełniana z delikatnym meszkiem od Supertkaniny
  • Bluzka: Burda 6/2020 model 122, rozm. 38
    • Tkanina: z odzysku; haftowany batyst plus koronkowe bawełniane taśmy